بدرفتاری با زنان در محیط خانواده، در همه کشورهای جهان مسئله ای کاملاً رایج و دارای عواقب و نتایج وخیمی است. اگرچه خشونت علیه زنان در خانواده از قدیم الایام وجود داشته است اما تنها چند سالی است که کشورهای مختلف جهان آن را به عنوان مسئله مهمی تلقی کرده و به اقداماتی به منظور رسیدگی به وضعیت بغرنج زنان قربانی سوء رفتار دست زده اند.
اگرچه در آمارهای رسمی به آمارهای خشونت علیه زنان در ایران اشاره ای نشده است، اما پژوهش ها نشان می دهد که هربار که مطالعات و تحقیقاتی در این مورد انجام می پذیرد، دامنه وسیعی از خشونت مشاهده می شود. هر چه جامعه فقیرتر، سنتی تر و از لحاظ فرهنگی پایین تر باشد، فراوانی و شدت خشونت علیه زنان بیشتر و عوارض آن نیز چشم گیرتر است.
آسیب پذیری زنان در ابعاد گوناگون، از جمله در حوزه خانواده، اغلب نظام های حقوقی را بر آن داشته است تا به هدف حمایت از زنان بزه دیده خشونت خانوادگی، به اتخاذ یک سیاست جنایی افتراقی روی آورند. دادگاه های خانواده به عنوان یکی از رکن های نظام عدالت کیفری، نقشی کلیدی در حمایت از زنان بزه دیده خشونت خانوادگی ایفا می کنند و عهده دار وظایف ویژه ای در این مسیر است. این پژوهش ضمن ارائه تعاریفی از خشونت خانگی و حوزه آن در دادگاه ها و وظایف مقامات قضایی در قبال چنین بزه دیدگانی، به ارزیابی و بررسی سیاست جنایی ایران در زمینه زنان بزه دیده خشونت های خانگی می پردازد.
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.