فساد در حکومتها
پدیده فساد در طول تاریخ گریبان‌گیر حکومتها بوده و مانع دستیابی آنها به اهداف عالی‌شان گردیده‌اند چرا که عارضه فساد که نمودهای عینی آن پیچیده، چند وجهی و دارای شیوه‌های متفاوت است بر قانون اثرگذاشته و آن را بطور متفاوتی به اجرا درآورده و از این رهگذر توزیع عادلانه فرصت‌های اقتصادی و درآمدها، برقراری عدالت اجتماعی و افزایش رفاه عمومی، حذف انحصار طلبی، رفع تبعیضات ناروا و ایجاد نظام اداری سالم را مخدوش می‌نماید و ضمن تأثیر جدی بر کیفیت سرمایه اجتماعی کشور، سبب می‌گردد شهروندان هزینه‌های سنگین اقتصادی، اجتماعی و سیاسی فساد را تحمل می‌کنند که از جمله آن می‌توان به افزایش فاصله طبقاتی، فقر، افزایش ارتکاب جرائم و… اشاره داشت. فساد یک پدیده‌ی جدید نیست دو هزار سال پیش یک وزیر هندي کتابی به نام” آرتا استرا”، نوشته و در خصوص آن بحث نموده است.
جهانی شدن فساد در قرن بیستم موجب شد تا جامعه‌ی جهانی در دهه‌ی اخیر با درك واقع بینانه اي ازنگرانی هاي خود از این پدیده‌ی سرطانی کنوانسیون مبارزه با فساد را به موجب قطعنامه‌ی شماره 4/58 مورخ 31 اکتبر 2003 مجمع عمومی سازمان ملل متحد به تصویب برساند کنوانسیون هم اکنون با 178 عضو به عنوان جامع‌ترین سند بین المللی مبارزه با فساد تلقی می‌شود با تصویب مجلس شوراي اسلامی در تاریخ 21/3/85 جمهوري اسلامی ایران نیز به عضویت این کنوانسیون درآمده و داراي مسئولیت بین المللی در اجراي تعهدات آن است. قانون ارتقاء سلامت اداري در تاریخ 8/8/90 توسط مجمع تشخیص مصلحت نظام گام دیگري در جهت مبارزه با فساد در سطح داخلی تلقی می‌شوند.
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.