نه فردا، نه دیروز

انتشارات ققنوس منتشر کرد:

روی نوار الکه هنوز از کلمه مادر استفاده نکرده‌ام. ولی این جوابش است که پریروز گفت: «تصمیمت کودکانه است.» می دانی چرا؟ چون به او گفتم که می‌خواهم یک ماه به صومعه‌ای در جنوب آلمان بروم. «و به چه دلیل؟» «مطالعه. گئورگیکا.» «این جا هم می‌توانی مطالعه کنی.» «و آواز بخوانم.» «آواز بخوانی؟» «بله. آدم می‌تواند آن جا با راهب‌ها در گروه کر بخواند.» «کودکانه است.» این را کسی می‌گوید که در جنگل سوت به دهان می خزد. پیرزن در راهرو خودش را به دیوار می‌چسباند. ولی او نباید خودش را این چنین به دیوار فشار بدهد، بلکه باید برای افزایش حقوق بازنشستگی به خیابان برود، تظاهرات کند، داد و بیداد کند، اعتراض کند. یادم باشد دفعه بعد از او بپرسم. از قیافه اش پیداست که می‌خواهد حرف بزند. یعنی باید حرف بزند. اگر او می‌گفت: «عجب دوچرخه‌ای!» می‌گفتم بله، یک استپن ولف. بهترین تیکو سی‌ای ۲۴ دنده، همه‌اش کار دست، قیمتش ۷۸۰۰. می‌گفتم: دار و ندارم همین است، چیز دیگری ندارم، یک دوچرخه و یک رایانه که آن هم بهترین است، مک ۱۷۰۰ جی ای، چیز دیگری ندارم، واقعا هیچ چیز.

اووه تیم در این کتاب موقعیتهای به نظر عادی روزمره شخصیتهای داستانش را تعریف میکند. نتیجهاش به وجود آمدن شش داستان زیبا، جدی، خندهدار و غمانگیز است…