هنوز هم من

انتشارات آموت منتشر کرد:

محل سکونت خانواده گاپنیک در طبقه دوم و سوم ساختمانی آجری به سبک معماری گوتیک بود که حدود ۲۵۰۰ متر مربع مساحت داشت؛ یک آپارتمان دوبلکس در این بخش نیویورک که نشان دهنده ثروت نسل های قبلی خانواده گاپنیک بود. به گفته نِیتِن لَوِری یک نسخه کوچک کپی شده بود از ساختمان اصلی معروفی به نام داکوتا که یکی از قدیمی ترین مجتمع‌ها در بخش شمال شرقی مَنهَتَن بود. هیچ‌کسی نمی‌توانست بدون تایید هیئت امنا ساکنان در آنجا آپارتمانی را خرید یا فروش کند که آنها هم سرسختانه مخالف هر گونه تغییری بودند. درحالی که مجتمع‌های مسکونی پر زرق و برق آن سوی پارک ثروتمندان جدیدی مثل اُلیگارش های روس، ستاره های موسیقی پاپ، غول‌های چینی صنعت فولاد و میلیاردرهای فعال در صنایع فناوری را همراه با رستوران‌های قومی، باشگاه‌های ورزشی، مهدکودک‌ها و استخرهای بزرگ در خود جای داده، ساکنین ساختمان لَوِری به سبک و سیاق قدیمی خودشان علاقه‌مند بودند…